Civanın sağlık için tehlikeli olduğu ilk olarak 19.yüzyıl ortalarında şapka ve kürk endüstrisinde kullanılan cıva tuzları ve organik cıva bileşimleri(mercury nitrat) ile ortaya çıkmıştır.
Amalgam dolgulardan salınan cıva miktarı,açık deniz ürünlerindeki cıva mıktarı ile kıyaslandığı zaman önemsenemez miktardadır çünkü amalgam dolgularda cıva belirli oranlardaki gümüş kalay ve bakır ile karışır bu metallerle bağlanan cıva inert bir kütleye dönüşür.A.D.A (amerikan dişhekimleri birliği)ya göre amalgam dolgularda kan dolaşımına karışıp sinir sistemine zarar verebilecek düzeyde serbest cıva yoktur.U.S Public Health Service,Food and Drug Administration ve WHO dental amalgamın güvenilir bir restoratif materyal olduğunu kabul etmişlerdir.
Bağışıklık sistemi ile ilgili çalışmalarda amalgam dolgulu ve dolgusuz gruplar arasında aynı miktarlarda lökosit bulunmuştur. İskandinav ülkelerinde kan serumunda civa seviyesi avrupanın diğer
ülkelerine göre çok yüksektir çünkü bu ülkelerde okyanus balıklarının tüketimi çok fazladır. Bir çalışmada kliniklerinde cıvaya maruz kalan 30000 dişhekimi yardımcısı kadın ile 29000 dişhekimi eşi kadın ;yüksek ve alçak düzeyde cıva ile temas eden grup olarak 2 ye bölünmüş ve her iki grup arasında düşük ve sakat doğum oranlarında anlamlı bir farklılık görülmemiştir.
OSHA (amerikan mesleki emniyet ve sağlık idaresi) kronik olarak cıva buharına maruz kalma emniyet sınırı olarak 300-500 mikrogramı kabul eder. Ortalama olarak 9-10 adet amalgam dolgusu olan bir kişinin günlük maruz kaldığı cıva buharı miktarı ise 1-4 mikrogramdır. Bir insanın ortalama günlük cıva alımı gıdalardan 15 mikrogram,1 mikrogram havadan ve 0,4 mikrogram sudandır.
Amalgam nedir?
Amalgam dolgular gümüş dolgular olarak ta tanımlanır. Amalgam; gümüş, kalay ve bakır alaşımının, cıva ile karıştırılması ile elde edilir. Karışımın %45-50`sini oluşturan civa, metalleri birbirine bağlayarak dayanıklı bir dolgu malzemesi yaratmış olur. 150 yıldan beri geliştirilerek kullanılmakta olan amalgam dolgular, çok sayıda dişin korunarak ağızda kalmasına hizmet etmiştir.
Amalgamdaki civa zararlı mıdır?
Amalgam dolgudaki civa zehirli değildir. Civa diğer metallerle birleştiğinde kimyasal yapısı değişir ve zararsız hale geçer. Çiğneme ve öğütme sonucunda ağızda açığa çıkan civa miktarı su, hava ve yiyeceklerde alınan miktardan çok daha küçüktür. Bütün bilimsel araştırmalarla civanın zararsız olduğu sonucuna varılmıştır. Amalgamlar söküldüğünde civanın oluşturduğu düşünülen bazı hastalıkların iyileştiği iddia edildiği halde bilimsel olarak ispatlanamamıştır.
Dişhekimleri amalgamı niçin tercih ederler?
Amalgam hala en zararsız, en uzun ömürlü ve en ucuz dolgu maddesidir. Yılda, bir milyardan fazkla amalgam dolgu yapıldığı hesaplanmıştır. Diğer dolgu maddelerine oranla çok daha kısa zamanda ve kolay uygulanabilirler. Porselen, altın ve beyaz dolgular gibi dolgu malzemeleri hem daha pahalıdırlar hem de daha çok zaman ve dikkat isterler. Ayrıca altının dışındakiler amalgam kadar uzun ömürlü değildir. Amalgam ancak civaya allerjisi kesin olarak tespit edilenlerde kullanılmamalıdır ki, bu da yüzde birden çok daha düşük bir olasılıktır. Gerekmediğinde amalgam dolgular sökülmemelidir. Çünkü hem gereksiz masraf getirmekte hem de dişe zarar verme olasılığını arttırmaktadır.
Amalgam restorasyon sonrası hastaya uyarılar
Uygulamanın yapıldığı tarafı en az bir saat kullanmaması ve takip eden 24 saat içinde de dikkatli olunarak sert şeyleri o bölgede çiğnememesi hastalardan istenmelidir.Hastaya 24 saat geçtikten sonra polisaj işlemi.,için ikinci bir randevu verilmelidir.Bu uygulama, hem amalgamın metalik özelliklerini iyileştirme hem de kullanım sonrası restorasyonun anatomik ve fonksiyonel olarak tekrar gözden geçirilme olanağını sağlayacaktır.
Amalgam dolgulardan sonra kısa süreli bir sıcak-soğuk duyarlılığı olabilmekte ve bu zamanla kaybolmaktadır.Ancak ender olsa da bazı kişilerde ağızda çeşitli metaller bulunduğunda ya da çatal gibi başka bir metal girdiğinde elektriklenmeden doğan hassasiyetler olabilmektedir.Geçmeyen duyarlılıklarda duyarlılığın yalnızca bu sebebten olduğuna emin olduktan sonra restorasyonu metal olmayan bir restoratif madde ile değiştiımek çözüm olabilir.
Kaynak: http://www.tdb.org.tr/tdb/v2/altsayfa_goster.php?id=14&yer_id=6
Bir yanıt bırakın